This content has been archived. It may no longer be relevant
Een beschouwing over ondernemen en vooral het omarmen van de verandering.
“We kunnen erover blijven praten, we kunnen ook wat gaan doen!”. Dat is een uitspraak van een goede vriend van mij, een ondernemer in hart en nieren. Samen met alle andere ondernemers vormt hij de backbone van de Nederlandse economie. Deze gevleugelde uitspraak hoor en voel ik bij heel veel ondernemers. Zij stropen de mouwen op en zijn hard bezig om juist de kansen en mogelijkheden aan te grijpen die deze crisis hen aanreikt. Van kleine tot grotere ondernemers, van horeca tot industrie zie je dat er geïnnoveerd en geïnvesteerd wordt waar mogelijk. Gelukkig werpt dit anticyclisch investeren inmiddels haar vruchten af.
We horen en lezen veel visies rondom de veranderende manier van werken en de rol van de werkomgeving. Deze visies spitsen zich vaak toe op de multinationals of zakelijke dienstverleners in de grotere kantoorgebouwen. Omgevingen waar door de aard van het werk flexibel (thuis)werken goed mogelijk is. Inspirerend ook voor mij om te zien wat er allemaal mogelijk is omdat de ene post-corona werkomgeving meer visionair en inspirerend is dan de ander. Er is echter een grote “maar”. Deze bedrijven zijn niet representatief voor het Nederlandse ondernemerslandschap. De meeste ondernemers voor en met wie ik werk of die ik dagelijks spreek hebben niet allemaal de mogelijkheid om het personeel thuis of in een flexibele hub te laten werken. Dit zijn bijvoorbeeld de horecagelegenheden, showrooms, winkels en magazijnen. Hun “post-Covid wereld van morgen” is soms al verleden tijd.
Een paar van dit soort ondernemers die echt aan de weg timmeren en juist nu anticyclisch investeren geef ik graag als voorbeeld.
Investering in merk, interieur en zichtbaarheid
Zo is er een ondernemer, die tegelijkertijd een goede vriend van mij is, met een bed-and-breakfast in Spanje. Zijn zoon die in Nederland woont, exploiteert de website ‘anders vergaderen’.
Beiden werden uiteraard hard geraakt door Corona. Hij besloot echter, ondanks de terugval in inkomsten, verder te investeren in de B&B. En met zijn zoon zelfs in een geheel nieuwe website.
Ook de marketing werd – met 1,5 meter als uitgangspunt – in beide gevallen aangescherpt. Dat alles niet zonder resultaat. Inmiddels laten de boekingen als gevolg hiervan voor zowel de bed-and-breakfast als de vergaderlocaties weer een langzaam stijgende lijn zien. Zoek je overigens nog een bijzondere locatie om te vergaderen, kijk dan eens op de website www.andersvergaderen.nl
Investeren in beleving
Inmiddels is STUDIOJEROENDEJONG de opdracht gegund door een prachtig Amstelveens bedrijf, de firma Koudijs. Ook zij grijpen de kansen aan om te blijven innoveren. Als absolute expert op het gebied van home-automation zetten zij nu vol in op het laten zien, voelen en ervaren van de mogelijkheden. We zijn momenteel aan het bouwen aan dit nieuwe concept dat de BlueRoom gaat heten en ergens dit najaar operationeel is.
Investeren in huisvesting
KeesJan van der Elst, managing director van Tele Radio Benelux, een bedrijf dat radiografisch bediende systemen fabriceert en op de markt brengt voor industrieel gebruik, heeft vorige week door ons een scan laten uitvoeren van de huidige huisvesting in Den Haag. Omdat hij wil innoveren, investeren en groeien en wil kijken of dat goed en ook (hygiënisch) veilig kan en wat de mogelijkheden zijn om de gewenste groei te realiseren.
Ook de broers Niels en Berry van der Meer van Almacon wil ik noemen. Zij zijn gespecialiseerd in het leveren van constructieve verdiepingsvloeren en aanverwanten voor meer complexe vraagstukken. Ik schreef al een artikel over waarom zij naar mijn mening behoren tot het gezelschap van ras ondernemers en hoe hun personeel terugkeerde naar hun prachtige nieuwe werkomgeving. Ook zij trapte niet op de rem toen de huidige (economische) situatie zich aandiende maar bleven kansen zien en gingen tijdens het bouwproces volop door met ondernemen.
Het omarmen van de verandering
Terwijl ik dit zo opschrijf moet ik denken aan een boek dat mij een tijdje terug al inspireerde. De titel “wie heeft mijn kaas gepikt” viel op. Het boek gaat over drie muizen, zij wonen in een labyrint. Elke dag gaan de muizen door het labyrint op weg naar de kaasberg. Maar tot hun grote schrik is deze kaasberg op een dag verdwenen. Een van de muizen raakt in paniek en sterft omdat hij in zijn blinde paniek tegen de muur van het labyrint rent. De andere blijft treuren en sterft van verdriet en honger. De laatste muis denkt, dat gaat mij niet nogmaals overkomen. Hij brengt de logistiek in kaart, gaat aan voorraadbeheer doen en omarmt de verandering volledig. Dit is de muis die mij inspireert, net zoals de ondernemers, die de verandering omarmen, niet bij de pakken neerzitten, blijven innoveren en investeren.
